Πως
μπορεί ένας άδικα φυλακισμένος, να βλέπει μπροστά του την ελευθερία του
και να αδιαφορεί, γυρίζοντας την πλάτη του επιδεικτικά και με θυμό;;;
Πως
μπορεί ό άρρωστος που πάσχει από ανίατη ασθένεια, να του δείχνουν το
φάρμακο και τον τρόπο γιατρειάς κι αυτός να γυρνάει από την άλλη μεριά,
πάνω στο κρεβάτι του πόνου και να ζητάει να τον αφήσουν στην ησυχία
του;;;
Πως γίνεται ο
άνεργος να απαξιώνει και να διώχνει αυτόν που του δείχνει έναν κόσμο
όπου θα υπάρχουν άπειρες επιλογές εργασίας;;;
Πως
γίνεται μια γυναίκα που βίωσε την εκμετάλλευση και την κακοποίηση να
αγνοεί έναν κόσμο στον οποίο θα γνωρίσει σεβασμό και θα είναι ισότιμη με
τους άνδρες;;; »
Αυτά αναρωτιόταν ο Αριστοτέλης κι έλεγε φανερά τις σκέψεις του στην Μελπομένη καθώς επέστρεφαν σπίτι τους.
Δεν υπήρχε εξήγηση στο μυαλό του για τη συμπεριφορά των Ελλήνων προς τα μέλη της Ελλήνων Συνέλευσις.
-«
Σκέψου, πως αυτοί οι οποίοι τους ειρωνευόταν και τους κυνηγούσαν, ήταν
άνθρωποι πιστοί στα κόμματα που υπήρχαν τότε. Ταγμένοι οπαδοί από γενιά
σε γενιά, να μην ψηφίσουν ποτέ τίποτε άλλο…» πρόσθεσε η Μελπομένη…
- « Τι ήταν τα κόμματα μαμά ;;;» ρώτησε ο Ανδροκλής, που δεν έχανε λέξη από την συζήτηση των γονιών του.
-«
Φαντάσου Ανδροκλή μου, να έρθει μια μέρα στο σχολείο σου ένας άνθρωπος
ντυμένος στα μπλε και να λέει σε όλους εσάς, πως θα φτιάξει το σχολείο
σας καλύτερο αρκεί να τον ακούτε και να του δίνεται τα αυγά από τις
κότες σας, τα οποία θα τα πουλάει σε ένα άλλο σχολείο και το γάλα από
την Αίγα να το δίνει αλλού και το ίδιο να κάνει με τις ζωγραφιές σας και
τις κατασκευές σας. Μετά να έρθει ένας άλλος άνθρωπος ντυμένος στα
πράσινα κι έπειτα κι ένας άλλος ντυμένος στα κόκκινα και να ζητάνε το
ίδιο πράγμα από εσάς… Φαντάσου τώρα, να αρχίσετε να μαλώνετε όλοι οι
συμμαθητές μεταξύ σας, για το ποιον από τους 3 ανθρώπους θα
ακολουθήσετε, σε ποιον θα δίνετε τα προϊόντα σας, να τα πουλάνε σε άλλα
σχολεία και να φτάσετε σε ένα σημείο να χτυπιέστε μεταξύ σας, να μην
μιλάει αυτός που επέλεξε τον μπλε άνθρωπο, εκείνον που επέλεξε τον
πράσινο και να μισείτε ο ένας τον άλλον…Πως σου φαίνεται μια τέτοια
κατάσταση;;;»
-«
χαχαχα τι χαζή φαντασία !!! Για ποιον λόγο να δώσουμε σε κάποιον αυτά
που είναι δικά μας, που ανήκουν σε όλο το σχολείο μας;;; Αν υπάρχουν
σχολεία που δεν ξέρουν πως να φροντίσουν τις κότες τους , μπορούμε, αν
θέλουν, να τους δείξουμε να το κάνουν ή αν αυτοί παράγουν κάτι που
εμείς δεν παράγουμε να ανταλλάξουμε τα προϊόντα μας, αλλά να βάλουμε
άλλους, ξένους να το κάνουν για εμάς;;; Και μάλιστα να μαλώνουμε και
μεταξύ μας;;;; Νομίζω πως κανένας συμμαθητής μου δεν θα τους έδινε
σημασία….»
-«Αυτοί
οι άνθρωποι είναι σαν τα κόμματα που είχαν παλιά οι Έλληνες Ανδροκλή
μου. Κάποιος που παρίστανε τον αρχηγό ενός κόμματος και του έδινε χρώμα
μπλε, έδινε υποσχέσεις , έδινε στους ανθρώπους δουλειά και λεφτά, αρκεί
αυτοί να τον προτιμούσαν και να ήταν στο δικό του μπλε κόμμα. Σαν αυτόν
μετά ήρθαν κι άλλοι με άλλα χρώματα και οι άνθρωποι χωρίστηκαν και
μάλωναν πάρα πολύ μεταξύ τους. Κάποιος που ήταν με τον κόκκινο αρχηγό,
χτυπούσε και μερικές φορές σκότωνε αυτόν που ήταν με τον μπλε αρχηγό και
αντίστροφα. Δεν έκανε ποτέ φίλο ένας που ήταν μπλε κάποιον που ήταν
πράσινος, ούτε έπαιζαν μαζί… Έβλεπε ο ένας τον άλλον σαν εχθρό δηλαδή… Η
Ελλάδα είχε χωριστεί, και στις εκλογές τους για το ποιος θα ήταν
αρχηγός, βαφόταν οι πόλεις στο χάρτη ανάλογα με το τί χρώμα ψήφιζαν οι
άνθρωποι…»
-« Πωπω…μα είναι ηλίθιο κάτι τέτοιο….και ο παππούς Αγησίλαος υποστήριζε τέτοιον αρχηγό;;; Και η Αριάνδη;;;»
-« όλοι οι άνθρωποι ήταν υποχρεωμένοι να ανήκουν σε κάποιο κόμμα τότε…»
-« μα…γιατί να θέλουν σώνει και καλά να έχουν αρχηγό;;;
Τουλάχιστον
ήταν καλοί αυτοί οι χρωματιστοί αρχηγοί;;;» και ο Ανδροκλής γελούσε με
την ιστορία που του ακουγόταν χαζή και γελοία και είχε ήδη αρχίσει να
τους ζωγραφίζει σαν χρωματιστά τέρατα στο μπλοκ του…
-« Εσύ τι λές;;; Αν ήταν καλοί και δίκαιοι αρχηγοί θα άφηναν τους ανθρώπους να μαλώνουν μεταξύ τους;;;»
- « όχι βέβαια!!! Και γιατί δεν τους έδιωχναν οι άνθρωποι, να φύγουν μακριά τους;;;»
-«
Γιατί είχαν ανάγκη από δουλειά και τους χρειαζόταν μήπως και τους
βάλουν σε κάποια θέση να είναι υπάλληλοι σε γραφεία για παράδειγμα. Κι
από την άλλη, φρόντιζε ο κάθε αρχηγός που δεν νικούσε, να κατηγορεί
αυτόν που νικούσε, πως δεν ήταν καλός αρχηγός και δεν έδινε πολλά λεφτά
στους ανθρώπους και δεν έφτιαχνε σχολεία και νοσοκομεία και μετά να
υπόσχεται, πως αν κερδίσει αυτός στις επόμενες εκλογές, θα τα έφτιαχνε
όλα τέλεια…Έτσι οι άνθρωποι μάλωναν περισσότερο για να κερδίσει ο δικός
τους αρχηγός, που θα τα έφτιαχνε όλα τέλεια…»
-« μαμά, μάλωναν και οι αρχηγοί μεταξύ τους και χτυπιόταν;;;»
-«
όχι Ανδροκλή μου, αυτοί έκαναν στα ψέματα πως μάλωναν, όταν τους
έβλεπαν οι άνθρωποι, αλλά όταν ήταν μόνοι τους αγκαλιαζόταν και γελούσαν
κι έλεγε μπράβο ο ένας στον άλλον, γιατί κατάφερναν να κοροϊδεύουν τους
ανθρώπους. Είχαν ένα σχέδιο κρυφό όλοι αυτοί Ανδροκλή μου…να
ξεπουλήσουν την Ελλάδα κομμάτι κομμάτι, κρυφά κρυφά και να μην μείνει
τίποτα στους Έλληνες, ούτε τα σπίτια τους, ούτε τα χωράφια τους, ούτε
τίποτα…»
-«
Άρα ήταν ψεύτες αλλά και κλέφτες …άρα αφού ήταν ψεύτες δεν είχαν μέσα
τους καμιά από τις Αξίες …και πως κατάφεραν να τους διώξουν όλους αυτούς
τους κακούς αρχηγούς μαμά;;; Με ποιον τρόπο τους τιμώρησαν;;;;»
-«
Κάποια στιγμή, που οι Έλληνες κατάλαβαν πως μόνον στην Ελλήνων
Συνέλευσις θα ήταν όλοι μαζί , χωρίς κόμματα πια, ενώθηκαν εκεί και όλοι
αυτοί οι αρχηγοί τιμωρήθηκαν από τους ίδιους τους ανθρώπους. Καθάριζαν
τα πεζοδρόμια, τους δρόμους, τα φύλλα από τα πάρκα και οι άνθρωποι τους
έφτυναν για όλα τα άσχημα που είχαν κάνει.
Κάποια
στιγμή θα πάμε στο μουσείο προδοτών, το οποίο ήταν ιδέα του Αλέξη και
θα καθίσουμε να δεις τα πρόσωπα τους και θα σου εξηγήσω για τον κάθε
έναν τους την ασχήμια της ψυχής τους και τις αδικίες που έπραξαν…»
-«
Εκτός από τους κομματικοποιημένους οπαδούς, που δεν τους ένοιαζε αν η
Ελλάδα εξαφανιζόταν σιγά σιγά από το χάρτη, αρκεί το κόμμα τους και ο
αρχηγός τους να ήταν στην εξουσία, ήταν και μια άλλη μερίδα ανθρώπων,
αυτών των φανατικά πιστών του δόγματος…» συμπλήρωσε η Μελπομένη σε
συνέχεια της συζήτησης που είχαν με τον Αριστοτέλη…
-
« Τί σημαίνει φανατικά, μαμά;;;» συνέχισε να ρωτάει ο μικρός Ανδροκλής,
που όλη αυτή η συζήτηση του είχε τραβήξει το ενδιαφέρον…
-«
ο φανατισμός αγόρι μου, είναι αυτό που σου περιέγραψα πριν για τους
ανθρώπους που ήταν σε κάποιο κόμμα οπαδοί. Δηλαδή, αυτοί που ανήκουν
κάπου, σε κάποια ομάδα, και νιώθουν μίσος για τους άλλους που θέλουν να
είναι κάπου αλλού, σε κάποια άλλη ομάδα. Για παράδειγμα, αυτοί που
υποστήριζαν τον μπλε αρχηγό τους, ήταν πολύ φανατισμένοι και μισούσαν σε
σημείο που θα μπορούσαν να βλάψουν άσχημα κάποιον που υποστήριζε τον
πράσινο αρχηγό.»
-«Και τί είναι το δόγμα που ανάφερες πριν;;»
-« Θα στο εξηγήσω με μια ιστορία…
Φαντάσου
ξανά, πως εσύ και ο φίλος σου ο Ευαγόρας, φτιάχνετε έναν φανταστικό
ήρωα στο μυαλό σας, που μπορεί και κάνει τα πάντα. Μπορεί να πετάει, να
σηκώνει τεράστιους βράχους και να μετακινεί ολόκληρα βουνά, να αδειάζει
λίμνες και θάλασσες. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για τον φανταστικό σας
φίλο. Και σχεδιάζετε οι δυο φίλοι, να κάνετε όλο το σχολείο να μιλάει
για τον ήρωα σας. Τους μαζεύετε λοιπόν όλους και τους δείχνετε εικόνες
που ζωγραφίσατε από τον ήρωα σας και ζητάτε να σας πιστέψουν πως αυτός
υπάρχει και είναι αληθινός, άσχετα αν δεν τον βλέπουν και δεν τον
ακούνε. Τους λέτε επίσης πως αν το πιστέψουν κι έχουν στο δωμάτιο τους
μια εικόνα του και του ζητάνε ό,τι θέλουν, θα τους βοηθάει σε όλα ο
ήρωας και δεν θα φοβούνται τίποτα…Αν όμως δεν το πιστέψουν, τότε ο ήρωας
θα θυμώσει πολύ και θα τους τιμωρήσει, ρίχνοντας ίσως επάνω τους ένα
τεράστιο βουνό …Κάποιοι θα πιστέψουν στον ήρωα τόσο πολύ, που όποιος
γελάει μαζί τους θα τον μισούν και θα είναι σε θέση να τον σκοτώσουν αν
το διατάξει ο ήρωας. Οι φανατικοί πιστοί του ήρωα θα κάνουν ό,τι τους
πει ο ήρωας τους…Αλλά ποιοι θα αποφασίσουν τί θα τους πει ο ήρωας
τους;;;»
-« Εγώ και Ευαγόρας…» απάντησε με γέλια ο Ανδροκλής…
-«
πολύ σωστά…και έτσι εσείς θα έχετε φτιάξει ένα δόγμα…Τέτοια δόγματα,
όχι και πολύ διαφορετικά από αυτό που σου περιέγραψα, είχαν φτιάξει
κάποιοι άνθρωποι πολλά πολλά χρόνια πίσω. Βέβαια αυτοί οι άνθρωποι
θεωρούνταν σπουδαίοι γιατί ήταν αυτοκράτορες και αρχηγοί ομάδων και οι
άνθρωποι τους άκουγαν…Αυτοί λοιπόν έφτιαξαν το δόγμα κι έβαλαν τους
ανθρώπους να το πιστέψουν, να πιστέψουν σε κάποιον θεό και όποιος δεν
πίστευε γιατί με τη Λογική του δεν το δεχόταν, τότε λειτουργούσαν με
φανατισμό και βασάνιζαν ή σκότωναν αυτούς που δεν πίστευαν στο δόγμα
τους. Μπορείς να σκεφτείς τί μπορεί να έγινε στη συνέχεια;;;»
-«
Οι άνθρωποι θα φοβόταν πάρα πολύ και έτσι θα έλεγαν πως αυτός ο θεός
υπάρχει. Δεν μου αρέσει καθόλου αυτό που ακούω μαμά…Οι άνθρωποι αυτοί
δεν ήταν ελεύθεροι και αναγκαζόταν να λένε πολλά ψέματα γιατί φοβόταν
…αλλά και αυτός ο αυτοκράτορας με αυτούς που έφτιαξαν το δόγμα, δεν ήταν
καθόλου μα καθόλου δίκαιοι, γιατί έφτιαξαν κάτι ψεύτικο και τυραννούσαν
τους ανθρώπους …Κι αν ήμουν εκεί σε εκείνα τα χρόνια δεν θα τους
επέτρεπα να κάνουν κάτι τόσο άσχημο σαν το δόγμα…»
-«Αυτοί
λοιπόν καθυστέρησαν πάρα πολύ την ένωση των ανθρώπων για την ελευθερία
τους και την Ελλήνων Πολιτεία αγόρι μου…Δεν ήθελαν να ακούσουν ούτε για
Αφθονία, γιατί το δόγμα τους μάθαινε πως αν έχεις δύο να δίνεις το ένα
και να μην έχεις πλούτο στη γη, γιατί δεν θα πας στον παράδεισο όπου
βρίσκεται ο θεός για να είσαι μαζί του…»
-« Αυτοί που τα έλεγαν αυτά, μαμά, ήταν φτωχοί και οι ίδιοι;;»
-«
όχι Ανδροκλή μου, αυτοί ήταν πάμπλουτοι, κυκλοφορούσαν με πανάκριβα
αυτοκίνητα, έμεναν σε πολυτελή σπίτια, είχαν πολλά λεφτά στην τράπεζα κι
έτρωγαν πολλά και ακριβά φαγητά.. Αλλά ήθελαν οι πιστοί του δόγματος
τους να είναι απλοί και με το κεφάλι σκυμμένο να τους προσκυνούν , ενώ
αυτοί καθόταν σε θρόνο και ήταν και περήφανοι…»
-«
Μα όλο αυτό είναι καθαρό ψέμα…πως τους άκουγαν και τους προσκυνούσαν οι
άνθρωποι;;; Δεν έβαζαν το μυαλό τους να λειτουργεί;;;» απορούσε ο
μικρός Ανδροκλής…
-«
Ναι , έχεις δίκιο Ανδροκλή μου, δεν σκεφτόταν με τη Λογική οι άνθρωποι,
δεν έψαχναν για αποδείξεις, γιατί υπήρχε μέσα τους φυτεμένος ένας
σπόρος που λεγόταν φόβος θεού…και φοβόταν οι άνθρωποι πως αν ψάξουν για
την αλήθεια του δόγματος θα τους τιμωρούσε ο θεός και θα πήγαιναν σε ένα
μέρος άσχημο που το έλεγαν κόλαση κι εκεί θα καιγόταν σε αιώνιες φωτιές
που δεν σβήνουν ποτέ…»
-« Μαμά, πίστευε και ο παππούς και οι φίλοι του σε τέτοιο δόγμα;;»
-«
Ναι, πίστευαν όλοι , αλλά επειδή μέσα τους καταλάβαιναν πως όλο αυτό
δεν είναι αληθινό, δεν εκτελούσαν τις εντολές των αρχηγών του δόγματος,
δηλαδή δεν γονάτιζαν , δεν προσκυνούσαν, δεν πήγαιναν στις εκκλησιές…»
- « Τί ήταν οι εκκλησιές;»
-«
ήταν οι ναοί των πιστών του δόγματος, όπου εκεί μαζευόταν για να
λατρέψουν προσκυνώντας τον θεό που τους έλεγε το δόγμα. Και τους είχαν
χτίσει πάνω στα θεραπευτήρια και στους ναούς των παππούδων μας...»
-
« Μαμά… είμαι πολύ περήφανος για τον παππού Αγησίλαο, που κατάφερε να
ξεριζώσει αυτόν τον σπόρο του φόβου και να μην γονατίζει σε κάτι
ψεύτικο…όμως, πώς οι άνθρωποι κατάλαβαν τελικά την αλήθεια και πώς
τιμώρησαν τους αρχηγούς του δόγματος;;;»
-«
Οι ίδιοι οι αρχηγοί, αγόρι μου, δεν βοήθησαν τους ανθρώπους όταν ήρθαν
άσχημα και δύσκολα χρόνια. Οι εκκλησίες είχαν μαζέψει πολύ πλούτο,
τρισεκατομμύρια ευρώ αλλά δεν τα έδιναν στους ανθρώπους που πεινούσαν
…κι έτσι σιγά σιγά κατάλαβαν οι άνθρωποι πως όλο αυτό ήταν ψεύτικο.
Είχαν ανάγκη από μια πολιτεία σαν τη δική μας, με Δικαιοσύνη και Αλήθεια
αλλά και με Αφθονία κι έτσι στράφηκαν στο Ελλάνιο Αξιακό , στις Αξίες
μας και τους άρεσαν πάρα πολύ….
Όσο
για τους αρχηγούς του δόγματος, η τιμωρία τους ήταν να τους επιτρέψουν
να εφαρμόζουν οι ίδιοι όσα ζητούσαν να εφαρμόζουν οι πιστοί τους…κι
έτσι, όλοι είχαν αφθονία και ζούσαν χαρούμενοι και ελεύθεροι στη
Δημιουργία, ενώ αυτοί ζούσαν με ένα ρούχο, γονατιστοί, έκαναν αυστηρές
νηστείες και ήταν ολομόναχοι γιατί κανένας άνθρωπος πλέον δεν έκανε κάτι
που δεν το δεχόταν η Λογική του…»
Ο
Ανδροκλής γύρισε σελίδα στο μπλοκ του και ζωγράφιζε με μαύρα χρώματα
τους αρχηγούς του δόγματος, αποτυπώνοντας το συναίσθημα που ένιωσε από
όλη αυτή την ιστορία….
ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ: ΚΑΡΑΝΙΚΟΥ ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΚΑΛΟΥΜΕ
ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΩΡΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΔΕΡΦΟΥΣ ΜΑΣ ΝΑ
ΕΝΩΘΟΥΜΕ,ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΟΙΚΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΗΝ
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΤΙΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΝ
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΕΣΗ!!!
ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΟΥ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΣΑΑΚΙΔΗΣ FB: https://www.facebook.com/Κωνσταντινος Ισαακιδης Υποψ. Βουλευτης Α θεσσαλονικης
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣΙΣΑΑΚΙΔΗΣ YOUTUBE:https://www.youtube.com/channel/UCnc1VQVVEM1yCaOClVgtBeQ
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ:https://www.e-synews.gr
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ: https://www.dropbox.com/s/pln8t496h3ro6ix/ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ-ΔΗΛΩΣΕΙΣ-ΕΣΥ-25-10-2015.pdf?dl=0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου